Zoals in bijna iedere straat in Washington zit er ook in de straat van ons hotel een subways filiaal waar ze overheerlijke broodjes verkopen en zo hebben we ons eerste subways-ontbijt van deze vakantie gescoord. Ook deze ochtend valt ons weer op hoe schoon Washington DC is, en hoeveel banen het oplevert om dit zo te houden; om ons heen wordt er geveegd, gereinigd en de planten water gegeven. Bij metro center pakken we de metro met de blauwe lijn naar Arlington National Cemetery. Het is een korte rit en de begraafplaats ligt dicht bij het metrostation.
Op het 252 km2 grootte Arlington liggen 30.000 militairen en hun families begraven. Wanneer je in een Amerikaanse oorlog hebt gediend, kun je na je overlijden hier begraven worden. Het is indrukwekkend om te zien. We lopen naar het graf van de Kennedy’s waar op het graf van John F. nog steeds de vlam brandt die Jacky op de dag van zijn begrafenis heeft ontstoken. Daarna gaan we naar het graf van de onbekende soldaat. Dit grafmonument telt vier gewelven (voor de 1e, de 2e, de Vietnam en de Korea oorlog). Elk gewelf bevatte de resten van een niet-geïdentificeerde soldaat, tot de soldaat uit Vietnam werd geïdentificeerd en herbegraven. Voor het monument wordt 24/7 wacht gelopen door een soldaat. Ieder half uur is er een wisseling van de wacht, hetgeen een indrukwekkend schouwspel is en een mooi eerbetoon.
Inmiddels is het zo warm geworden dat we besluiten Arlington te verlaten en de metro naar Georgetown te pakken. Georgetown is een wijk met leuke straatjes, kleurrijke huizen en hét shoppingcenter van Washington DC. De gekleurde huizen zien er leuk uit maar als je er voor staat valt toch meteen de slechte staat van onderhoud en het slechte schilderwerk op (tja net zelf een verbouwing achter de rug hebbend letten we daar op).
Aan het einde van de middag gaan we (zonder shoppingbags!) terug naar het hotel. Hier vinden we op de kamer een message van de conciërge. We hadden hem gevraagd om (wijn)restaurant Proof voor vanavond 19.30 te reserveren. Om die tijd was er echter geen plaats dus hij had een uurtje eerder gereserveerd. We besluiten om wat af te koelen in het hotelzwembad om daarna richting het aanbevolen Proof te gaan. Na enig gediscussieer besluiten we om onze korte broek aan te houden en ons niet om te kleden. In het restaurant aangekomen hebben we in 1 seconde door dat de overige bezoekers wel hun parelkettingen en cocktailjurkjes uit de kast hadden gehaald.Het eten was echt heerlijk van smaak en de wijn was erg overprijst, wat ons er toch niet van weerhield om bij iedere gang iets anders uit te proberen. In het begin kwam de ober voor de eerste keer vragen of alles naar wens was, Hollands als we zijn zeiden we dat het “ ok” was. Nou die verbaasde en verontwaardigde blik en het vragende “ ok?” zullen we niet snel vergeten. Natuurlijk hadden we ons wat Amerikaanser moeten gedragen met termen als “great” en “super”. Qua eten kan Proof zeker concurreren met het door ons graag bezochte Jagthuys in Ulvenhout, de bediening was echter een stuk onpersoonlijker.
Moe maar voldaan lopen we terug naar ons hotel.
Reageer hier
