We beginnen ietsje te acclimatiseren en we hebben vandaag wat beter geslapen, minder wakker en uiteindelijk om 7 uur op. Om acht uur lopen we het hotel uit en we wandelen naar het Verizon Center, een groot overdekt evenementencentrum in de buurt van ons hotel, met cinema en sportarena en wat winkels. Hier word ook American Idols opgenomen. Het centrum blijkt pas om 11:00 uur open, dus dat is op dit vroege tijdstip nog geen optie. Ondanks het vroege uur schettert er al wel een reclame over een groot beeldscherm waarin het lijkt alsof Nederland een feestland is met altijd bier en koninginnedag; reclame voor Amstel. Even later gevolgd door een reclame voor Heineken light; de Nederlandser bieren zijn blijkbaar erg in trek in in Washington. Dan eerst maar even ontbijten en bij Au bon pain blijken veel kantoormensen even te landen voor een koffie en een broodje. Je kunt ze op het terras opeten en dus komt er voor ons ook een warm Cibattabroodje bacon, egg and cheddar met koffie en thee. Esmée had ook nog een yoghurtje met fruit. Het is nog vroeg, maar de temperatuur is al ver in de 20 graden. Even later gaan we met een goed gevuld maagje op pad naar Union Station,
naast vertrekkende treinen en bussen rond de 200 winkels zitten als belangrijke trekpleister. Maar ook het gebouw zelf is zeer de moeite waard om te bekijken. Het station heeft veel weg van een luchthaven, met gates waarbij mensen wachten om doorgelaten te worden naar hun trein. Dus niks gewoon even doorlopen naar het perron, eerst controle en dan gezamenlijk naar de trein. Ben benieuwd of dat voor 9/11 ook zo was.Op dit station zit ook het verhuurbedrijf waar we zaterdag onze huurauto zullen ophalen; ook in dat opzicht lijkt Union Station op een luchthaven; aankomen en verder met de auto.
We vervolgen onze weg naar het Capitool, de belangrijkste plek voor alle Amerikanen omdat daar het centrum is van hun democratie. En waar in Nederland ieder wetsvoorstel begint met Wij Beatrix, begint het hier met We the People. Verder kan iedere Amerikaan hier zijn congresman opzoeken en verantwoording vragen. Hij kan er ook een aanvraag doen om de Chambers (senaat en house of representatives; te vergelijken met eerste en tweede kamer) te bezichtigen. By the way, omdat wij geen representative hebben als buitenlanders mogen wij ook zonder regeling vooraf op vertoon van een geldige ID de senaat bekijken.
Maar om het Capitool binnen te komen moet je eerst wel door de beveiliging, dus geen flesjes bij je - die kieper je buiten in een afvalbak - en ook mijn nagelknippertje mag niet mee naar binnen omdat er een vijltje van zeker 2 cm aan zit. Daarna netjes in de rij om en filmpje te bekijken en vervolgens onder het toeziend oog van een gids door enkele ruimtes geloodst te worden. Het gaat echt op zijn Amerikaans, follow the leader en stay in line. De ruimtes die we bezichtigen zijn overvol met beelden, wandversieringen en andere bezienswaardigheden. Als we ons rondje gedaan hebben willen we de senats chamber ook wel even zien, maar Esmée is haar ID vergeten me te nemen. Jos wandelt even alleen naar de publieke tribune, waar geen foto’s mogen worden gemaakt en de cell phone om die reden ook verboden is. 
Je kijkt neer op in vier cirkels geplaatste houten lessenaartjes van het type dat ze vroeger op de basisschool hadden, met een pennenbakje erin met pennen en potloden. Hier komt geen elektronica de kamer in vertelt de suppoost. Ik krijg visioenen van mastodonten en fossielen die voor eeuwig in het ijs worden bewaard een van de volgende eeuwen.Hierna bezoeken we de Library of Congress, een prachtig mooi gebouw dat een van de grootste collecties boeken bevat ter wereld. We mogen alleen van achter glas zien hoe enkele wetenschappers zich storten op de soms eeuwenoude geschriften om er vervolgens hedendaagse wetenschap van te maken. Hier zijn tentoonstellingen over de ontwikkeling van de Bill of Rights, de schrijf- en cartografie-ontwikkeling binnen de VS en daarbuiten. Een plek als deze spreekt tot de verbeelding, misschien wel juist omdat ze niets gedaan hebben om de plek interessante te maken dan hij uit zichzelf al is.
Tijd voor een boterhammetje en op advies van de receptioniste van het hotel landen we bij Cosi. Lekkere broodjes, soeps en salades die zelfs buiten op terras genuttigd mogen worden. De Eastern Market die we daarna bezoeken valt erg tegen, gewoon een kleine overdekte markt waar je wat vlees, . groente en fruit kunt kopen door naar de Washington Zoo, waar ze reuzenpanda’s te leen hebben uit China. De Woodley Park Zoo bereiken we door voor het eerst in Washington met de metro te gaan. Goed geregeld, lekker efficiënt en snel.
Inmiddels is de zon doorgebroken en wordt het heet in de stad en de Zoo. Als we door het park lopen zien we dat veel mensen overvallen zijn door de hitte van de dag en er wordt rijkelijk water en frisdrank ingenomen. Op verschillende plaatsen in het park staan een soort douches die water vernevelen over de weg; om enige verkoeling aan te kunnen bieden. We genieten van de dieren die soms ook geplaagd worden door de warmte. De Brilbeer blijft lekker in de schaduw liggen en ook de Panda’s liggen binnen te slapen. Op eentje na, die constant ligt te eten, de ene stengel bamboe na de andere wordt ontdaan van zijn bladeren en de Panda ligt op zijn rug dat alles te verorberen. Een van de leukere scènes in het park is die waar het Nijlpaard zich gracieus naar haar zwembadje begeeft om er vervolgens in te plonzen en verder alleen nog de oren, ogen en neusgaten te laten zien. 
Moe maar voldaan keren we huiswaarts. Blijkt dat de kaartjes-automaat bij de metro niet werkt. Staat er een rij van hier tot ginder die steeds ongeduldiger wordt omdat de metro’s het station binnen rijden. Om niet iedereen te frustreren besluiten de conducteurs om iedereen zonder kaartje de metro in de sturen. Als we bij het hotel zijn hebben we nog net energie om naar de overkant van de straat te lopen en bij de Pakistaan een maaltijd te nuttigen.
Reageer hier
