‘s Ochtends nemen we eerst de tijd om het dorp te bekijken: het is immers heerlijk weer en we hebben vandaag alle tijd. We kijken nog wat rond in de five and dime store. Een winkeltje waar vroeger alles 0,05 en 0,10 $ was en nu een officieel erkende historische plaats. Het winkeltje is tegenwoordig vooral beroemd om de zelfgemaakte fudge. Wij zien er echter een collectors lepeltje van de staat New Hampshire. Deze lepeltjes zijn we een aantal jaren geleden gaan sparen zodat we er een hebben van alle staten die we bezoeken, of althans zouden moeten hebben. Soms vinden we er geen en hopen we die later weer te vinden, maar dat blijkt lastig te zijn. Hier hebben ze ook magneten van alle staten. Leuk om te zien, spotgoedkoop, minder oubollig dan lepeltjes en ze hebben alle staten. Het blijkt echter dat de staten niet op schaal zijn gemaakt en daarmee ze samen niet een puzzel van de USA vormen. We laten ze dus maar mooi liggen.
De rest van de dag nemen we alle tijd om covered bridges te bekijken en de 55 km lange Kancamagus Highway te rijden. Deze beroemde folie foliage weg biedt naast een mooi uitzicht ook veel stopplaatsen voor trails, watervallen etc. Steeds rijden we weer een paar mijl naar de volgende stopplaats. We zien veel moois maar helaas geen Moose die wel steeds lang de weg worden aangekondigd. We stoppen nog bij een giftshop annex museum (Kancamagus Collectibles) van oude auto’s, waar veel mooi “jongens speelgoed” is te zien.
De eigenaar is een echte Ford verzamelaar en dus zijn er in zijn privé-museum allerlei Fords te zien, te beginnen bij enkele keurig gerestaureerde T-Fords. In Lincoln drinken we nog koffie op het terras en bezoeken daarna nog de naastgelegen State Liquor Store waar ze lekkere wijn en single barrel bourbon hebben die we natuurlijk niet kunnen laten staan want er is meer in het leven dan alleen lekker eten. Al met al hebben we vandaag ook nog heel wat covered bridges gezien, die bijna allemaal van voor 1800 waren. Mooi hoor. Daarna rijden we via Franconia, langs “ The Fume Gorge”, een bezienswaardige smalle rotsspleet in het gebergte die helaas al om 17 uur gesloten is, naar Littleton, waar we de nacht door zullen brengen in het Eastgate Motel. De zon schijnt nog, dus slepen we de stoeltjes voor de deur en proeven van de wijn. Daarna gaan we nog even het dorp in maar Littleton is een dorp dat de indruk geeft vanaf morgen een ghosttown te kunnen zijn waar iedereen vertrokken is.
Het restaurant van vanavond is een typische Amerikaanse Diner. Als we terugkomen van het restaurant zien we vlakbij het hotel het Horse Cemetery. We kunnen ons van alles voorstellen bij een paarden begraafplaats, en tegelijkertijd ook helemaal niets. Hoe zullen ze in Amerika zo iets vorm geven? Morgen zullen we het zien. Reageer hier
