De hele nacht door heeft het geregend en ook voor vandaag is alleen maar regen en 14 graden Celcius afgegeven. Voor het eerst van de vakantie zoekt Esmée dus maar wat warme kleding bij elkaar maar Jos gokt op nog een dag in korte broek.
Bij het ontbijt staat (zoals overal in Amerika) de tv natuurijk aan en zo krijgen we al een en ander mee van de begrafenis van Ted Kennedy die vanmiddag plaats zal gaan vinden.
De horse Cemetary blijkt geen algemene begraafplaats te zijn waar alle lokale paarden liggen, maar de paarden van het echtpaar Wallace. Het echtpaar had geen kinderen maar de paarden waren als kinderen voor hun. Toen de paarden Maud en Mollie overleden kregen ze dan ook een echte laatste rustplaats. Toen jaren later mevrouw Wallace overleed kreeg dhr Wallace een nieuw paard. Ook dat paard is hier begraven en bij het overlijden van dhr Wallace heeft hij het geld aan de staat na gelaten met het verzoek voor de begraafplaats te zorgen.Als we uit Littleton vertrekken bezoeken we eerste de lokale covered bridge waarna Jos zijn oog valt op een gitarenwinkel waar ze Fenders verkopen. Naast vulpennen, manchetknopen en horloges zijn gitaren ook favoriet bij hem. Het is heel verleidelijk om hier een gitaar te kopen, want pakweg $ 900,- (€ 630,-) voor een nieuwe in Amerika gebouwde Fender Stratocaster is echt geen geld, maar hoe krijg je zo’n ding zonder tax en problemen langs de douane in Nederland. Het blijft dus bij kijken waarna we onze weg vervolgen. De weg naar Vermont is rustig en alleen bij Woodsville op de grens van New Hampshire en Vermont is het druk. De staat New Hampshire kent namelijk geen sales tax, wat veel mensen uit Vermont naar de grensplaats trekt.
Voor onderweg nemen we vandaag een broodje mee en omdat we niet te veel willen eten zullen we er vandaag eentje delen.Eigenlijk willen we vandaag doorrijden tot Burlington waar het jaarmarkt is en morgen het concert van Brad Paisley. We hebben ons hotel in Burlington al in mei jl geboekt bij priceline voor $ 39,- excl. tax en als we nu een nacht bij willen boeken kost ons dat $177,- excl tax omdat het weekend is en het feest is. Een zoektocht op internet leerde ons dat ook andere hotels, motels en Bed & Breakfast minimaal $130,- voor een nachtje slapen vragen. Dat zien we dus absoluut niet zitten voor alleen maar een bedje, we besluiten dan ook maar te zien waar deze dag ons brengt.
En dat blijkt Barre te zijn, een klein dorp in Vermont. Eerst gaan we even het dorp in om een kop echte koffie bij Bueno te drinken, echt met vers gemalen koffie en met behulp van een Italiaans espresso-apparaat. Het is even wennen na de doorgaans slappe Amerikaanse koffie. Daarna gaan we nog even snuffelen in een boekwinkel waar het opvalt hoeveel boeken er over depressie en andere psychologische ongemakken gaan. We kunnen ons er iets bij voorstellen want hoewel Vermont vast hele mooie plaatsen heeft, hebben wij vandaag alleen maar de eenzaamheid van de staat gezien.
We zien in Barre het “Budget Inn Motel” en die naam spreekt ons wel aan. Het motel wordt gerenoveerd wat inhoudt dat de helft er aan de buitenkant goed uit ziet, en de andere helft afgrijselijk. Voor ons heeft men een kamer in het oude deel in gedachten voor $ 65 incl. Aan de buitenkant is het echt niet om aan te zien omdat de renovatie net bij onze kamer is gebleven. Er is al een nieuwe deur en raam bevestigd maar de stenen muur is verwijderd zonder dat daar al hout voor in de plaats is gekomen. Vanbinnen is de kamer groot en schoon en we besluiten dit motel te nemen. In een van de folders die we in de lobby zagen liggen blijkt dat er in Barre de “World Famous Hope Cemetery” is, waar we natuurlijk naartoe rijden. Eerst brengt de neverlost ons naar het 5 mijl verder gelegen East Barre en als dat niet goed blijkt te zijn naar het opgegeven adres in Barre. Maar alles wat we zien geen cemetery. Een paar straten verder blijkt er wel een cemetery te zijn en we gaan er vanuit dat dat wel de famous one moet zijn . We lopen een ronde en zien hele grote familie-zerken (er staan zuilen bij van zeker 5 meter hoog: het is immers Amerika) waar de familieleden voor begraven zijn. Later zullen we op internet ontdekken dat er echt een verkeerd adres in de folder stond en waarom het zo famous is.
Morgen gaan we er zeker naar toe, evenals naar de Ben en Jerry ijsfabriek , kijken of we voor Eva een ijsje kunnen scoren.Op tv volgen we de begrafenis van Ted Kennedy en hoewel we ons toch echt kunnen herinneren dat er in het verleden schandaaltjes en ongemakkelijke situaties rondom deze Kenedy-telg waren (iets met call girls met maffia connecties en later een secretaresse die dood zijn wagen werd gevonden na een auto-ongeluk), vandaag is hij een held en het toonbeeld van godvruchtigheid en fatsoen. Obama noemde hem “bigger than life”; niks dan goeds over de doden. Nu we de beelden van Washington en Arlington zien komen deze plaatsen ons vertrouwd voor. We zijn benieuwd waar Edward precies komt te liggen.
Reageer hier
