zaterdag

24 augustus 2009 Danvers (MA) - Scarborough (ME)

dag 14

De buren hielden vannacht een feestje met veel mensen in hun kamer en het klonk alsof ze bij ons in de kamer stonden. Esmée was het beu en heeft in haar beste Amerikaans duidelijk gemaakt dat dit niet kon. De staf van het Sheraton was niet erg adequaat, want hoewel het geluid daarna wel enigszins gedempt werd begon de conferentie naast ons vijf minuten later opnieuw. En midden in de nacht is alles gehorig, zeker als mensen hard praten en lachen. Om drie uur was Jos het beu en die heeft de exercitie van Esmée nog even dunnetjes over gedaan. Het werd de receptioniste duidelijk dat dit niet goed ging aflopen en dus werd de beveiligingsman erop uitgestuurd om de lawaaimakers uit hun kamer te halen. Verder kregen we als compensatie voor de overlast coupons voor een gratis ontbijt in het restaurant; alsof je daar beter van gaat slapen. Na de tweede keer bleef het muisstil en kwamen we toch nog aan slapen toe. Een beetje geradbraakt zaten we ‘s morgens aan het ontbijt.
dag begint een beetje druilerig nadat we gisteravond behoorlijk wat regen hebben gehad. Maar na een half uurtje staat het zonnetje weer strak aan de hemel en wordt het weer warm. Niet zo warm als de afgelopen dagen, maar voldoende om enige inspanning te belonen met transpiratie. We komen vandaag op onze tocht door leuke kustplaatsjes als Beverly Farms, Magnolia, Cloucester, Rockport en Pigeon Cove. Vooral Rockport is een prachtig plaatsje, waar een hele kolonie kunstenaars - of wat daar voor door moet gaan - galerietjes heeft geopend, naast uitbundige souvenirwinkels en tentjes waar ze kreeft verkopen. We zijn dan nog wel niet in de staat Maine die bekend staat om zijn kreeften, in Rockport willen ze daar niet voor onder doen. De huizen op Cape Ann laten zien dat hier een kapitaalkrachtig volkje woont. Deels willen ze laten zien dat ze in huizen wonen van de eerste kolonisten - dus enige geschiedenis hebben - deels willen ze gewoon laten zien dat ze het goed hebben en zich een behoorlijk groot huis kunnen veroorloven. Liefst een huis aan de kust, met natuurlijk een privé-strand. We vragen ons af of deze mensen enige gevolgen voelen van de wereldwijde recessie en we denken dat dit niet het geval is. Al met al is de kust van Massachusetts prachtig en zeer de moeite waard.
Maar zoals altijd in Amerika kan het altijd weer groter en uitbundiger, want ‘s middags bezoeken we Kennebunkport - waar onder andere de familie Bush een buitenhuisje heeft - en daar blijkt dat de nog welgesteldere Amerikanen nog luxere condo’s neer kunnen zetten. Het buitenverblijf van de Bushes was destijds groot en luxe genoeg om ook de Russisch president Poetin te ontvangen voor besprekingen.
Kennebunkport ziet er heel gezellig (en toeristisch) uit. Jammergenoeg valt het regenwater met bakken uit de lucht en lijkt het er niet op dat het echt op zal klaren. We blijven dus maar in de auto en via de mooie route 9 verlaten wij Kennebunkport en rijden naar het hotel in Scarborough. Onderweg begint een lampje op het dashboard hinderlijk te branden als indicatie dat we de olie moeten gaan verversen. Morgen toch maar even naar kijken.
Ons hotel in Scarborough (de vraag is of ze hier ook een “fair” hebben) is een Extended Stay Hotel, wat betekent dat we een kleine studio gehuurd hebben, met een kleine keuken. Dat houdt in dat we zelf kunnen koken of tenminste verwarmen op de kookplaat of in de magnetron. Na al die dagen restaurantvoedsel is het heerlijk om zelf een salade te kunnen maken en een broodje te beleggen met iets lekkers.
Over lekkers gesproken, vanmiddag zijn we in de regen even gestopt bij de Clam Box aan de I-9, een tentje dat in vele recensies wordt geprezen om zijn clam en lobster. We kwamen er toevallig terecht en er stond een rij bij de deur om binnen te komen. hadden veel mensen gehoord van de faam van dit eettentje (het is echt en onooglijk klein eethuisje) dus je moest er wel een half uur wachten op je bestelling en ondertussen een plaatsje zien te bemachtigen. De lobster role, blijkt een broodje waar ze bijna een halve kreeft op hebben uitgespreid; op zijn Amerikaans yummie! En we zijn nog niet eens in de staat Maine die bekend staat om zijn kreeftenkust, dat belooft dus nog wat. Reageer hier