Na een uitgebreid ontbijt - waar laat je het als je nog laat gegeten hebt - plannen we eerst nog even een bedje voor vannacht. We zijn inmiddels bedreven in het bieden op kamers en we scoren nog even een Sheraton Hotel ($ 44,- plus wat tax en kosten) in Danvers bij Boston. We gaan nog even Providence bekijken en dat blijkt een heel fraai stadje te zijn - een beetje slaperig op zondag - met leuke kunstwinkeltjes en een heuse drag-queen bar waar buiten twee fraaie queens klanten lokken voor de lunch. En dat op zondagochtend.
Bij het Dunkin Donut Center zien we een meisje naar buiten komen dat veel tatoeages heeft en een sjerp draagt waaruit blijkt dat ze 7e is geworden bij de miss verkiezingen. Later vandaag zullen we ook miss Connecticut nog tegenkomen, met net zo’n opvallende sjerp die aantoont dat ze het echt is.We brengen nog wat tijd door in het overdekte winkelcentrum waar we de auto geparkeerd hebben en Jos laat een airbrush-tatoo aanbrengen, een pegasus, het mythische vliegende paard. Het is een mooi gestileerde tatoo en Jos’ Chinese sterrenbeeld is paard.
We rijden verder naar Danvers Massachusetts waar we zullen overnachten, maar we besluiten dit keer te lunchen bij de Mac, de eerste keer deze vakantie. Een bezoek aan Salem mag niet worden overgeslagen. Dit stadje heeft de twijfelachtige eer bekend te zijn vanwege de heksenjachten die er vroeger plaatsvonden. Tegenwoordig afficheren ze zich nog wel als heksenstad, maar vooral met een knipoog. Je kunt er spooktochtjes maken en alle winkels hebben wel iets wat doet denken aan haloween en heksen. Als wij er zijn zijn er twee activiteiten die gelijktijdig spelen: een openlucht toneelstuk en een vernissage met veel genodigden in gala. Beide gebeurtenissen vinden op steenworp afstand van elkaar plaats en dus zie je veel dagjesmensen en toeristen in vrijetijdskleding gemixt met mensen in smoking en avondjapon, gemêleerd met figuranten van spooktochten; een bizar geheel. 
bezoeken een winkeltje dat is volgepakt met boeken, en als we hier zeggen volgepakt dan bedoelen we ook volgepakt. Er is nauwelijks nog plaats om te lopen en sommige stapels liggen dusdanig gestapeld dat het een wonder is dat alles nog op elkaar ligt. De rijen liggen steeds maar weer van de vloer tot minimaal 3/4 van het plafond en dan strak naast elkaar en voor elkaar. De achterste rijen boeken krijg je dus nooit te zien. De cashier is alleen vindbaar als je door het “ kijkgat” tussen twee rijen boeken kijk. Bizar en tegelijk zo leuk om te zien.Een tweede winkel die onze verwondering wekt is een winkel die alleen attributen heeft gebaseerd op striphelden, beelden, afbeeldingen, en allerlei attributen met afbeeldingen van deze comic hero’s. Is het een verzameling, een beroep of een levensstijl? We vragen het de zoon van de eigenaar die achter de toonbank staat en hij moet toegeven dat het een beetje van alle drie is. Hij heeft een eigen verzameling, maar die is in de winkel niet te zien. Als we buiten komen regent het en we moeten even rennen om bij de auto te komen. Het zal later op de avond nog een paar keer flink gieten.
We checken in bij ons hotel en ontdekken dat er allerlei vertier is voor kids. Aan dit hotel is blijkbaar een resort verbonden met waterpartijen en sportfaciliteiten.
Wij gebruiken de maaltijd bij Thank God it’s Friday (TGI Friday), we besparen ieder de details, maar melden slechts dat we dit keer gezond aan de salade zitten (na eerst van een portie Nacho’s met alles erop en eraan gesnoept te hebben).
Verder hoorden we vanavond op het journaal dat ook President Obama vandaag in Massachusetts is aangekomen voor een weekje vakantie. Met die ontmoeting gaat het dus nog wel goedkomen. Reageer hier
