Vandaag vertrekken we na een continental breakfast in het hotel naar de White Mountains in New Hampshire. De weg er naar toe is erg rustig, we komen zo goed als geen andere weggebruikers tegen, en erg mooi. Helaas is het eind augustus echt te vroeg voor de maar af en toe zien we al wat bladeren die geel beginnen te worden en kunnen ons voorstellen hoe prachtig de herfst hier moet zijn. We komen door dorpen met namen als Mexico, Peru en Hanover. We zien een waterval en zeker de 250-ste uitdragerij van deze vakantie die “Antiekwinkel” heet. We moeten echt even stoppen voor een foto en een filmpje.
Buiten staat een bonk roest die we adembenemend staan te bekijken. We worden aangesproken of we uit Californië komen (tja de Californische licenceplate zorgt voor aanspraak hier in het oosten) maar nee we komen uit Holland. De grootvader van onze gesprekspartner, meneer Bolsma, kwam uit Friesland dus dat levert weer een gezellig praatje op. De eigenaar spoort ons aan om binnen een kijkje te nemen want ze zijn bezig de weg te asfalteren en dadelijk kunnen we hier niet meer weg. We gaan de trap op naar de antiekzolder die uit drie verdiepingen bestaat en kunnen niet uit over de dingen die we daar zien. Wat een zooi en wat een hoog Xenos gehalte. Na de zolder is er ook nog een deel dat “ the house” heet en al even vol staat. We vervolgen maar snel onze weg.Net over de grens met New Hampshire stoppen we bij een soort van VVV waar een vriendelijke vrijwilliger ons folders geeft over de covered bridges van New Hampshire. We rijden door naar Gorham waar we lunchen en gaan via Randolph en een scenic binnendoorweggetje naar Glen House waar we - per auto - de 1909m hoge Mount Washington gaan verkennen
(waar is de tijd gebleven dat wij gewoon de bergen te voet beklommen,…) De berg staat bekend om het extreme weer dat hij veroorzaakt. Na betaling van $31,- (!!!) krijgen we een cd, een stikker met de tekst “ this car climbed the Mt Washington” en nog wat folders. De cd geeft informatie over de berg en de weg er naar toe en zo wordt je 8 mijl bezig gehouden. Hoewel de cd ons vertelt dat de weg overal echt breed genoeg is voor twee voertuigen is er een deel onverhard en erg smal, zeker als er geen afrastering is en de bestuurder hoogtevrees heeft. Het gaat allemaal goed en na 25 minuten de meest prachtige uitzichten gehad te hebben staan we dan boven op de Mt Washington waar het 7 graden Celcius en behoorlijk winderig is. Gelukkig hebben wij alle koffers én dus ook de jassen bij ons.
Bovenop is het wel wat toeristisch gemaakt met een museum en een restaurantje, maar dat maakt het uitzicht niet minder. Mede door de autorit is het echt een super ervaring die we niet hadden willen missen. Op ons gemak bezoeken we daarna nog enkele covered bridges voordat we een slaapplaats vinden bij het Maple Leaf Motel in North Conway. Als we melden dat we een weblog bijhouden en iedere dag daarop vermelden waar we verblijven krijgen we plotseling een grotere kamer, onder de noemer “dan hebben jullie beter bereik”. Jos drinkt een lekker biertje op het terras voor de kamer en Esmée gaat even langs de Dollar Tree om rond te snuffelen. Ongelooflijk wat er hier allemaal voor 1 dollar per stuk (momenteel €0,70) wordt verkocht: soms lijkt het net een mix van de Action, de Xenos en de Blokker met al dat speelgoed en keukengerei, dan weer het Kruidvat met de drogisterij-artikelen en een gangpad verder tussen de chips, cola, soep en spa blauw lijkt het net de Aldi. Hier maar meteen een leuk poezen-voer-bakje gekocht.
Het vooruitzicht voor morgen is prima: weer een dag White Mountains. Reageer hier
